ارزیابی نیاز زیست‌محیطی رودخانه زرینه‌رود با روش‌های هیدرولوژیکی

تعیین جریان زیست‌محیطی در سامانه­ های رودخانه­ ای و سایر اکوسیستم ­های آبی، علم جدیدی در ایران و دیگر کشورهای در حال توسعه است. این پژوهش به ارزیابی نیاز اکولوژیکی در یک رودخانه، با روش­های مختلف و اکوهیدرولوژیکی می­ پردازد. در این تحقیق، نیاز زیست‌محیطی رودخانه زرینه­ رود (در شمال غرب ایران) در محدوده مطالعاتی پایین­ دست سد بوکان تا محل ورود به دریاچه ارومیه (در حدود 140 کیلومتر) با چهار روش Tennant ،Tessman مدل ذخیره رومیزی و انتقال منحنی تداوم جریان برآورد شده است. برای این منظور از اطلاعات آب‌سنجی ایستگاه هیدرومتری ساری قمیش استفاده شده است. بر اساس نتایج حاصل، مقادیر به‌دست آمده از روش FDC Shifting به دلیل در نظر گرفتن شرایط مدیریت اکولوژیکی نسبت به سایر روش‌ها ارجحیت دارد. بنابراین، نیاز زیست‌محیطی رودخانه زرینه ­رود در طبقه مدیریت زیستی C (حفظ حداقل شرایط زیستی رودخانه) به‌طور متوسط برابر 16.7 مترمکعب بر ثانیه (معادل 33 درصد دبی متوسط سالانه) برآورد شده است. توزیع ماهانه جریان زیست‌محیطی پیشنهادی با مقادیر نظیر دبی متوسط ماهانه ایستگاه هیدرومتری ساری قمیش مقایسه شده است. دوره بحرانی رودخانه سه‌ماهه مرداد تا مهر می­ باشد. نیاز زیست‌محیطی در این ماه­ ها به­ ترتیب 12.6، 11.6 و 6.3 مترمکعب بر ثانیه به ‌سمت پایین دست رودخانه است.